زمينه و اهداف: بيماري ايدز فاقد واکسن ودرمان قطعي است. اتخاذ سياست هاي اثربخش تغيير رفتارهاي پرخطر مي تواند در مديريت پيش گيري آن بسيار مؤثر باشد. اساتيد دانشگاه منبع مهمي درتعيين اين سياست ها محسوب مي شوند. اين مطالعه به انتخاب استراتژي هاي اولويت دارتغيير رفتار درخصوص پيش گيري از بيماري ايدز از ديدگاه اساتيد دانشگاه مي پردازد.

مواد و روش ها: در اين مطالعه توصيفي، تعداد 180 نفر از  اساتيد دانشگاه بر اساس فرمول کوکران به عنوان نمونه از بين کل اساتيد دانشگاه تبريز و علوم پزشکي در سال 1388انتخاب گرديدند. ابزارجمع آوري يک پرسش نامه محقق ساخته که روايي با نظر متخصصين و پايايي آن با 86/0تأييدگرديد. اطلاعات به صورت تصادفي جمع آوري وبا استفاده از نرم افزار SPSS تحليل گرديد.

يافته ها: يافته ها نشان داد که61.1% و 35% اساتيد به ترتيب با مداخله هاي آموزشي ارايه اطلاعات درخصوص رفتارهاي پرخطر به دانش آموزان ابتدائي و راهنمايي مخالف %88.3، 83.9% موافق آموزش مسايل مربوط به پيش گيري و مسايل جنسي توسط مراکز بهداشتي توأم با پزشکان خانواده، 81.7%،81.1%،73.9%، 75.6%، و72.2% به ترتيب موافق با مشاوره و هدايت بيماران مراجعه کننده به مراکز درماني، آموزش مهارت هاي پيش گيري براي دانشجويان، ارتقاي مهارت هاي پيش گيري براي دانش آموزان دبيرستاني، آموزش مهارتهاي مربوط به پيش گيري توسط رسانه هاي جمعي براي جامعه، وگنجاندن آزمايش تشخيص ايدز در آزمايش هاي روتين گروه هاي آسيب پذير بودند.

بحث و نتيجه گيري: با توجه به يافته هاي اين مطالعه و مقايسه آن با مطالعات مشابه آن، اکثريت جمعيت ايران جوان بوده و در معرض خطر بيماري هاي نوپديد قرار دارند. بنابراين ضرورت دارد که مسئولان نظام سلامت استراتژي ها و مداخلات آموزشي جامع را براي کودکان و نوجوانان، به ويژه افراد آسيب پذير از جمله معتادان به منظور ارايه آموزش تدوين نمايند.
​