زمينه: قرآن بزرگترين هديه الهي به انسان ها مي باشد. لذا به منظور استفاده از آموزه هاي قرآني ضروري است جامعه دانشگاهي  از سواد قراني لازم برخوردار باشد. هدف اين پژوهش بررسي سواد قرآني جامعه دانشگاهي و طراحي و اجرا ي فعاليت هاي مناسب قرآني است.

روش کار: پژوهش به روش پيمايش توصيفي انجام و با استفاده از پرسشنامه محقق ساخته با اعتباريابي محتوايي (80٪) براي گرد آوري داده استفاده گرديد. جامعه آماري 840 نفر از دانشجويان بودند و براي تحليل داده ها از نرم افزار SPSS11 استفاده شد.

يافته ها: يافته ها نشان داد 37.2% درصد دانشجويان مذکر و 62.8% درصد مؤنث بوده و 30 % بومي و 69.6%  غيربومي بودند. بيش از 80 درصد دانشجويان سواد قرآني داشته و تحليل آماري نتايج، ارتباط معني داري بين رشته تحصيلي، جنسيت، بومي و غيربومي بودن و آشنايي با قرآن، نشان نداد. دانشجويان به ترتيب داراي سواد روان خواني با 35.5% و مفاهيم و تفسير قرآن 23.1% و ترجمه 12.9%، و همچنين صوت و لحن 13.4 % و تجويد 5.1 % بودند و عوامل مؤثر بر سواد قرآني دانشجويان تحصيلات پدر، تحصيل در مدرسه، ميزان علاقمندي زياد به آموزش قرآن و آشنايي اعضاي خانواده با آن و مهم ترين موانع نيز به ترتيب: اولويت تحصيلي، وقت کم، عدم احساس نياز و بي علاقگي به قرآن مي باشد.

نتيجه گيري: با توجه به اين که قرآن براي همه افراد جامعه مي باشد، لذا فعاليت هاي قرآني در بين رشته هاي مختلف توزيع شده و رابطه معني داري بين جنسيت (p>%07)، رشته تحصيلي (p>%94) و بومي يا غير بومي بودن (p>%79) وجود ندارد. لذا توجه به آيات قرآني نيازمند طراحي برنامه خاصي است و مي توان با استعانت از شيوه هاي مختلف آموزشي مانند: صوت، لحن، تفسير و نيز استفاده از کارشناسان و اساتيد شرايط لازم را براي تحقق اين امر فراهم نمود.